Tekst: Ietje ten Holte, foto’s: Christine den Burger
Met 51 man togen we op 1 maart 2019 tegen negenen richting Tilburg. In de bus bereidde Raymond den Burger ons uitgebreid voor op ons bezoek aan de kort geleden geopende iconische LocHal, waar in het verleden generaties Tilburgers sleutelden aan locomotieven. Nu een prachtig gebouw met als hoofdbewoner de Bibliotheek LocHal, verspreid over meerdere etages.
Veel monumentale elementen zijn bewaard gebleven en dankzij de enorme textielen wanden is de gigantische ruimte met glas- en staalconstructies flexibel te gebruiken. Een aanwinst voor Tilburg!
In De Pont eerst tijd voor koffie met appelgebak waarna iedereen op ontdekkingstocht ging in het museum. Ann Veronica Janssens creëerde met licht en kleur fantastische beelden die soms veranderden door reflectie of het breken van licht.
De mistkamer was een ware belevenis, een onderdompeling in een fluïde wereld waarin je gedesoriënteerd rond schuifelt en niet weet waar de ruimte begint en eindigt.
Aan de hand van zijn schitterende foto’s en de korte benoemingen van zijn tochten, werden wij deelgenoot van de wandelingen die Richard Long over de hele wereld en in zijn geliefde Dartmoor gemaakt heeft, waarbij hij ter plekke ‘kunst’ van tijdelijke aard in het landschap achterliet. Nu had hij op de betonnen vloer van De Pont ‘als een steenhouwer’ vijf indrukwekkende steenwerken geplaatst die herinneren aan zijn werk in de vrije, vaak onherbergzame natuur.
Een stuk later dan gepland kwamen wij aan in Herentals bij het Art Center Hugo Voeten.
In twee groepen werden we rondgeleid door de graanfabriek die was omgebouwd tot een schitterende tentoonstellingsruimte waar we kennis maakten met een deel van de collectie van de twee jaar geleden overleden Hugo Voeten. De collectioneur had een bijzondere band met Bulgarije. Vandaar dat zijn collectie van moderne en hedendaagse kunst niet alleen bestond uit werk van internationaal bekende kunstenaars maar ook uit bijzonder werk van Bulgaarse kunstenaars die hij tijdens zijn leven stimuleerde.
Bij de Onze-Lieve-Vrouwabdij van Tongerlo stond pater Ivo ons al op te wachten. Wij waren zó laat dat hij zelf geen tijd meer zou hebben om naar de Vespers te gaan. Desalniettemin verwelkomde hij ons heel hartelijk in het Da Vinci-Museum voor ons bezoek aan het Laatste Avondmaal. Hij nam ons eerst mee naar de geschiedenis van het in goede staat verkerende doek, waarschijnlijk voornamelijk geschilderd door Andreo Solario met een enkel detail door Da Vinci, en daarna kregen we uitgebreide toelichting op de voorstelling zelf met alle discipelen. Pater Ivo deed dit op zo’n boeiende en geestige wijze dat we wel veel langer naar hem hadden willen luisteren. Maar het tegenover de Abdij gelegen restaurant Torenhof wachtte op ons voor een lekkere en gezellige afsluiting van deze dag.
Rond kwart voor tien waren we weer terug in Velp.
